PLS

Als al onze mijmeringen van vroeger in gouden kaders geplaatst worden, zullen wij de muren om ons heen slopen. Met hamer en beitel, stuk voor stuk. Elk stukje zal zijn plaats vinden in een ander bestaan. En we zullen een huis bouwen, een huis vol gebroken stenen en tweedehands cement. Het dak zal onbestaande zijn en van regen zal er nooit sprake geweest zijn. De vloer bekleden we met oude kranten uit het jaar 98 en we zullen letters tot ons nemen als nooit tevoren. Een deur hebben we niet nodig en een klink al zeker niet. En spreek me niet over vensters, want wij hebben geen uitzicht nodig. We zullen enkel de lucht, wolken en een stukje van de oude Canadese eik zien.

De stilte zal overheersen en de bladeren zullen we al lang niet meer horen ritselen.