Hoofd.

Beroof me van de gedachte dat alles ooit beter zal gaan met deze wereld.
Ze moet verdwijnen. Als alles grijs wordt en het huilen van een kind je onverschillig laat. Weet dan, dat alles wat je doet, geen zin meer heeft.
Al blijf je jezelf wijsmaken dat je je ooit zal herpakken. Ook al weet je dat van uitstel afstel komt. Dan zal het grijs omslaan in een gitzwarte waas van paniek.
Paniek in je hoofd. Het kleine zieke hoofdje van je.
Je miniscule notenschelp zal langaamaan beginnen verteren. Tot het zwarte sap dat uit je neus, ogen en mond stroomt. Een smaak die je zal bijblijven voor de rest van je armtierige leventje. De tranen van zwart zullen gebrandmerkt staan op het rode gelaat van de houder. God, als je er bent, laat het dan ophouden. Laat me weer voelen zoals vroeger. Toen we nog allemaal onschuldig in de bossen speelden.