Onze ogen zijn als droge appels. Rotte plekken onder het vel, onwaarneembaar.
Ze vormen zich op het netvlies als kleine zwarte regendruppels.
In onze ogen regent het altijd. Je zei me ooit eens dat wanneer we de ogen sluiten, en dat zullen we ooit allemaal doen, iedereen hetzelfde zwart ziet.
Alsjeblieft houd je ogen open.
Houd mijn ogen open.
Waar letters eenheid maken. (haha)
vrijdag, augustus 22, 2008
zaterdag, augustus 02, 2008
Eentje uit de oude doos.
5/12/07
Ik zou een pasgeborene kunnen ombrengen met deze koude, koude handen.
Geen ziel,
Geen lach
Het lijk dat ik geworden ben.
Begraven
Onder de treurwilgen van gisteren.
Steun nooit verkregen.
Het enige wat ik nodig had.
Deze hel zal uiteindelijk zijn tol eisen.
En de zwarte massa die ooit mijn ik vormde
Zal overheersen.
Ik zou een pasgeborene kunnen ombrengen met deze koude, koude handen.
Geen ziel,
Geen lach
Het lijk dat ik geworden ben.
Begraven
Onder de treurwilgen van gisteren.
Steun nooit verkregen.
Het enige wat ik nodig had.
Deze hel zal uiteindelijk zijn tol eisen.
En de zwarte massa die ooit mijn ik vormde
Zal overheersen.
Abonneren op:
Posts (Atom)
Blogarchief
- maart 2013 (1)
- januari 2011 (1)
- april 2010 (1)
- oktober 2009 (2)
- augustus 2009 (4)
- juli 2009 (2)
- juni 2009 (2)
- mei 2009 (2)
- april 2009 (10)
- maart 2009 (3)
- februari 2009 (3)
- januari 2009 (3)
- november 2008 (1)
- oktober 2008 (1)
- september 2008 (1)
- augustus 2008 (2)
- juli 2008 (3)
- juni 2008 (1)
- mei 2008 (3)
- april 2008 (9)
- maart 2008 (7)