DOLLER$

Dreadful memories of long lost pictures I can not recall any further. But the dope gives us hope. And the watts crawl upon my spine. Shivers they give me. And music is the only thing we can trust in. Honesty is what I feel when the vibes touch my eardrums. They pound, pound pound. Never the less, it might be all what we got left. This is the shit that really matters.
And, oh, great Father, give us mercy. For we are the reckless dancers of the night.

Soda

Het is triestig te weten, je wordt wakker, alleen. Alles lijkt als een waas. Hoe hard je je ogen ook probeert te openen, de structuur vormt zicht niet. De chaos in je hoofd versterkt. Elke second smeekt ze om versterking.

En die krijgt ze.
Oh, die krijgt ze.

Het is triestig te weten, je loopt op straat, het regent. Je hebt het zo koud, maar het geeft niet, het hoort zo. Het is je straf.
De blinkende grijze kinderkopjes lachen je toe. Teruglachen valt uit de boot. De oranje schim als sinaasappelhuid, uitgespreidt over de weg. Het is de haat die het hem doet.

Je kijkt voor je.
Oh, je kijkt voor je.

Het is triestig te weten, dat je denkt, nooit iets anders gekend te hebben.

Het is een leugen. Alles is een leugen.

Vergeef me.

Polonnaise met z'n tweetjes.

Vergeet mij, als ik daar lig, languit in het gras geworpen als voedsel voor de zon.
Ik wil alleen zijn, zoals iedereen. De luiken sluiten en in de blauwe lucht verdwalen. Het gaat niet. Het is te donker. 't Is te zwart.
Jonge wolven huilend naar de maan, opgroeiend als kleine bastaardkinderen met een rood broekje. Alles mag.

De warme gloed rond mijn lippen verdooft het een en het ander. Het is wel goed zo zeggen ze dan. Maar ik voel niets. Ik voel niets meer.
Er is geen toekomst meer. Zing je laatste lied en laat me slapen.

In het gras, als voedsel voor de zon.